De prijs
Met de uitreiking van The Mondrian Prize 2023 zijn de eerste stappen gezet in de ontwikkeling van een levendige, internationale gemeenschap rondom de kunstenaarskolonie. De prijs neemt met haar negen maanden durende woon- en werkperiode een unieke positie in binnen het internationale residencylandschap, dat zich veelal richt op kortdurende werkperiodes.
Jaarlijks wordt The Mondrian Prize uitgereikt aan een internationaal erkende kunstprofessional. De prijs omvat een geldbedrag van €50.000 en een uitnodiging om mede-onderzoekers naar keuze naar de kolonie te halen.
Prijswinnaars 2023 – heden
Sophia Al-Maria, ‘Exquisite Corpse’ (2023)
Met bijdragen van: Tia Campbell, Joshua Fay, Sin Wai Kin, Shuang Li, Ruoru Mou, Lydia Ourahmane, Martine Syms, Ryan Trecartin & Joshua Woolford
Emanuele Coccia, ‘Metropolitan Nature’ (2024)
Met bijdragen van: Béatrice Grenier, Jeanne Gang, Andrés Jaque, Amateur Architecture Studio, Aziza Chaouni, Guillermo Trotti, Bernard Khoury
Nieuws
Zomer 2024
Dialogen zijn een belangrijk onderdeel van het project van Emanuele Coccia. In het kader van zijn Laren Dialogues ontvangt hij op 23 juli architect Aziza Chaouni en Wang Shu en Lu Wenyu (Amateur Architecture Studio). Later deze zomer volgen architect Guillermo Trotti en ingenieur Elie Ayachi.
Sophia Al-Maria
Emanuele Coccia
Sophia Al-Maria (1983, Verenigde Staten) is een in Londen gevestigde kunstenaar, schrijver en filmmaker met wortels in Qatar en de Verenigde Staten. Haar werk omspant diverse disciplines, waaronder tekenkunst, films en scenarioschrijven, maar wordt altijd gekenmerkt door haar voorliefde voor de kracht van verhalen en mythes, ‘tegengeschiedenissen’ en alternatieve toekomstbeelden. Haar werk ontstaat door zorgvuldige en doorwrochte verkenningen van onder meer taal en imperialisme en biedt een gedramatiseerde blik op het sociaal-politieke, economische en ecologische heden.
De debuuttentoonstelling van Al-Maria in 2016, in het Whitney Museum of Art, refereerde aan het consumentisme in de Golfregio. Black Friday toonde lege winkelcentra in Doha, met een onzichtbare verteller die het winkelcentrum omschrijft als de plek “waar het glamoureuze hart van het kwaad wordt geboren”. Het is een plaats waarin je verstrikt raakt, die je in de war brengt. Een gesteldheid die Al-Marie verbeeldt met wazig gemaakte gezichten en neergevallen lichamen.
Tentoonstellingen, publicaties en prijzen
In 2018 was Al-Maria writer in residence bij Whitechapel Gallery in Londen. Dit resulteerde in haar tentoonstelling BCE, die bestond uit films, performances en lezingen, waaronder ook haar eerste samenwerking met kunstenaar Sin Wai Kin. Haar meest recente verzameling essays en andere teksten, ‘Sad Sack’, werd in 2019 uitgegeven door Book Works. In datzelfde jaar begon Al-Maria aan een videodrieluik, waarvan de eerste video, Beast Type Song, te zien was bij Tate Britain in Londen. Deel twee, Tender Point Ruin (2021), ging in primeur bij de Luma Foundation in Arles, Frankrijk. Het laatste deel, Tiger Strike Red (2022), was te zien in het Applied Arts Pavilion van de 59e Biënnale van Venetië.
Emanuele Coccia (1976) is een Italiaanse filosoof. Hij is gevestigd in Parijs, waar hij lesgeeft aan de École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS). Eerder doceerde Coccia aan de universiteiten van Freiburg (2008-2011), Buenos Aires, Tokio, Düsseldorf, Columbia en Harvard.
Na het behalen van zijn doctoraat Middeleeuwse filosofie en filologie aan de universiteit van Florence, ontving Coccia postdoctorale beurzen van het Max Planck Institut in Frankfurt am Main, Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) en de Universitat Autonoma de Barcelona. Na onderzoek te hebben gedaan naar de geschiedenis van de Europese normativiteit en esthetiek, richt hij zich nu op de manieren waarop het leven ontstaat en de vraag rondom het zijnswezen en de maatgevende kracht van beelden in kunst, mode en reclame.
Publicaties
In het verlengde van dit onderzoek publiceerde hij talrijke boeken, waaronder het bekendste ‘Het leven van de planten’ (2018, Nederlandse vertaling 2021), waarin de auteur voorstelt de oorsprong van het begin te zoeken bij planten. Andere publicaties zijn ‘Goods: Advertising, Urban Space and the Moral Law of the Image’ (2018) en ‘Sensible Life. A Micro-Ontology of the Image’ (2010/2016). Samen met filosoof Giorgio Agamben publiceerde hij over de verbeeldingen van engelen in het Jodendom, Christendom en de Islam: ‘Angeli. Ebraismo Cristianesimo Islam’ (2009). Verder publiceerde hij met de Nederlandse fotograaf Viviane Sassen ‘Modern Alchemy’ (2022).
Cross-overs tussen filosofie en de kunsten
Emanuele is een sleutelfiguur in de hedendaagse kunstwereld en is vaak moderator, recent onder meer bij galerie Thaddaeus Ropac en Centre Pompidou, Parijs. Met diverse toonaangevende kunstenaars werkte hij aan animatievideo’s, waaronder Quercus (2020, met Formafantasma – Andrea Trimarchi & Simone Farresin), Heaven in Matter (2021, met Faye Formisano) en The Portal of Mysteries (2022, met Dotdotdot). In 2019 was Emanuele medesamensteller van Trees, een ambitieuze tentoonstelling bij Fondation Cartier pour l’Art Contemporain in Parijs die was gewijd aan de uitzonderlijke, maar bedreigde wereld van de bomen.
In 2022 was Coccia redacteur van de catalogus van de 23e Triennale di Milano, ‘Unknown Unknowns: An Introduction to Mysteries’. Emanuele werkt momenteel met Alessandro Michele, Creative Director van modemerk Gucci, aan een publicatie over de relatie tussen mode en filosofie. Als onderdeel van de cursusreeks ‘The Ego in Things: Fashion as a Moral Laboratory’ aan Harvard University, nodigde Emanuele Alessandro uit om te praten over zijn praktijk en de rol van mode in het creëren van identiteit.